اكيد ف يوم من الايام هكبر اكيد هتهد اكيد هعقل .. هتعلم .. هركز بس مش عايزة العملية دى تحصلى لانى سمعت كلام حد او بسبب حد عايزة اكبر و اتغير لانى مقتنعة سواء عشان جربت او اقتنعت و اتغيرت من نفسى مش عايزة ابقى هادية فى الظاهر علشان الناس و جوايا بركان طاقة بيغلى مش عايزة اتغير عشان حد ... سواء بالسلب او الايجاب مش عايزة اتغير عشان اعجب حد مش عايزة اعرف معلومة واحدة عشان خاطر حد عايزة ابقى انا بكل العك اللى يحبنى يحبنى عشان عكى و اللى يكرهنى يكرهنى عشان عكى مش عايزة اتوه .. مش عايزة اتمسح مش عايزة افوق ف مرة معرفش نفسى انا مين او ابقى مفتقدة نفسى القديمة يوم ما اتغير هتغير عشانى عشان انا محتاجة دة من نفسى مش مدفوعة بقوة خارجية او موجهة من حد مش عايزة اقدم تنازلات توفر لى راحة مؤقتة عايزة ابقى مع ناس انا اللى معاهم مش انا المزيفة انا العبيطة و انا الحنينة و انا الجامحة .ابقى انا و انا مش مكسوفة و انا مش بخبى اى جزء فى انا خايفة مرعوبة خايفة اقدم تنازلات لمجرد انى ابقى ف امان و خايفة اتحدى نفسى و ينتهى بى الحال وحيدة انا بخاف من الوحدة بخاف من الضلمة الضلمة بتستفز خيالى انا اللى بخوف نفسى ب نفسى بطلع وحوشى اخوف بيها نفسى انا فعلا بكرة الوحدة و مش عايزة اقدم تنازلات مش عايزة ابقى خايفة اعرف معلومة زيادة ممكن تخلى عينى تشوف غباء و تفاهة و سطحية البشر اكتر بكره دماغى ... بكره زوقى الغريب حتى فى الهدوم بكره ميولى المريبة ف كل حاجة ... بكره جموحى .. بكره الطاقة المهولة للاستكشاف و الفضول اللى عندى فعلا بكره نفسى فكرت فى الانتحار بس خايفة بعد ما اموت افضل لوحدى الانتحار سهل لكن ما بعده هو المخيف بكره ضعفى بخاف من الوحدة ابويا اتهمنى انهاردة انى غريبة و مش طبيعية زى بقية البنات و مش زى اختى و ان دى حاجة متعبة لهم و مقلقة ابويا دايما كان سندى ف انى ابقى مميزة عن بقية الناس كان هو سبب رئيسى انى ابقى مختلفة انى اكون مش زى بنات كتير ابويا اول واحد علمنى اقرا هو اللى علمنى اصرف مصروفى كله على الكتب هو اللى خلانى اقرا فى الادب و السياسة و الفلك و الطب هو اللى علمنى ادوّر و اعرف و ادعبس ف كل حاجة كان دايما ضهرى لما اعمل اى فعل بالنسبة لامى غريب عن اللى تعرفه اول مرة احس بالخذلان نحيته انهاردة "ّرديت عليه بلوم " كنت فكراك مختلف زى " رد ببساطة " انتِ مبقتيش صغيرة و امى عقبت على كلامه و علقت على وزنى اللى نزلته بنفسى لانى مبسوطة كدة " مش هتملى عين حد بمنظرك اللى زى العيال الصغيرة دة " حسيت بالاهانة الشديدة املى عين حد بشكل جسمى ؟ !مش بدماغى ! مش بتفكيرى ممكن ف يوم اتجوز حد عايز واحدة بشهادة و شكل جسم و بس ؟ يقفل على عقلى بضبة و مفتاح و يرمى المفتاح فى الزبالة ؟ ّببقى شىء لطيف بالنسبالهم اول ما يتعرفوا على بنى ادم غريب و مضحك و دماغه مسلية لكن اول ما الكلام الجد يبدأ بتبدأ معاه فرض القيود على الدماغ المسلية لغرض السيطرة عليها !!طب و عيالى هربيهم على انهى طبع ؟ بنتى هربيلها جسمها و اعلمها ازاى تحافظ عليه ؟ و لا اربى عقلها ؟ ! انا ازاى مرعوبة كدة ! اية كمية الهلع اللى انا فيها دى ! اية احساس الوحدة اللى مسيطر على دة انا بكره الوحدة انا مرعوبة
لا تخافي يا فتاتي تجرعي كأسك تجلدي و احملي وزرك بثبات تحطمي على صخور التمرد تهشمي تبعثري فى كل الاماكن دعى الرياح تذرى رمادك و تنثره فى اركان الارض احترقى حتى الذبول انطفئى انطرحى فى احضان الياس احبى بلا امل اغرقى حتى النخاع احترقى مجددا استسلمى للجام نكسى رأسك للاكليل زهوره تنغز رأسك كالاشواك الاكليل ضيق يكاد يخنق شرايين رأسك انطلقى اهربى اقطعي شرايين الحياة و حرري الروح إملئى فمك بكلام فارغ منمق وزعي الابتسامات انا على ما يرام يصدقون فيصمتون افقدى معنى الاحاسيس المشاعر شيء سخيف ضعيف اكرهى الضعف انبذيه اجرحى دعيهم يتسائلون دعيهم يأملون تظاهري بالثبات و اقتلى احشائك الف مرة الضعف مخيف الضعف قاتل يقبلونك مهنئين عن اى شيء يتحدثون يسلمونك ليديه كالذبيحة يسلمونه زمامك يسوقك برفق ليمنح نفسه الرضا يدفعك من حين لاخر اذا ما انحرفتى عن مساره انحرفى ثورى تمردي اسلبيهم الغنيمة و اهربى مزقي الوثاق انقدى العهود انطفئى اكرهى تحطمي اسخرى